สัญลักษณ์
|
ความหมาย
|
ความเสี่ยงอันตราย
|
 |
วัตถุระเบิด
ระเบิดได้เมื่อถูกกระแทกเสียดสี หรือถูกความร้อน เช่น ทีเอ็นที ดินปืน ดอกไม้ไฟ |
- รังสีความร้อน - แรงอัดอากาศ - สะเก็ดระเบิด |
 |
ก๊าซไวไฟ
ติดไฟง่ายเมื่อถูกประกายไฟ ก๊าซหุงต้ม ก๊าซไฮโดรเจน ก๊าซมีเทน ก๊าซอะเซทีลีน |
- รังสีความร้อน - แรงอัดอากาศ - สะเก็ดเศษชิ้นส่วนภาชนะบรรจุ - อาจเกิดภาวะขาดออกซิเจน |
 |
ก๊าซไม่ไวไฟและไม่เป็นพิษ
ไม่ไวไฟไม่เป็นพิษแต่อาจเกิดระเบิดได้ หากภาชนะบรรจุถูกกระแทกอย่างแรง หรือ ได้รับความร้อนสูงจากภายนอก เช่น ก๊าซออกซิเจน ก๊าซไนโตรเจนเหลว ก๊าซคาร์บอนไดออกไซด์ |
- เกิดบาดแผลเนื่องจากสัมผัสของเหลว เย็นจัด - แรงอัดอากาศ - สะเก็ดเศษชิ้นส่วนภาชนะบรรจุ |
 |
ก๊าซพิษ
อาจตายได้เมื่อสูดดม เช่น ก๊าซคลอรีน ก๊าซแอมโมเนีย ก๊าซไฮโดรเจนคลอไรด์ |
- เป็นพิษหรือกัดกร่อน - แรงอัดอากาศ - สะเก็ดชิ้นส่วนภาชนะบรรจุ - อันตรายต่อสิ่งแวดล้อม |
 |
ของเหลวไวไฟ
ลุกติดไฟง่ายเมื่อถูกประกายไฟ เช่น น้ำมันเชื้อเพลิง ทินเนอร์ อะซิโตน ไซลีน |
- รังสีความร้อน - สะเก็ดเศษชิ้นส่วนภาชนะบรรจุ - อันตรายต่อสิ่งแวดล้อม |
 |
ของแข็งไวไฟ
ลุกติดไฟง่าย เมื่อถูกเสียดสีหรือ ได้รับ ความร้อนสูง ภายใน 45 วินาที เช่น ผงกำมะถัน ฟอสฟอรัสแดง ไม้ขีดไฟ |
- อาจก่อให้เกิดการระเบิด ของผงฝุ่นสารเคมี - เมื่อลุกไหม้จะสลายตัวให้ก๊าซพิษ |
 |
วัตถุที่เกิดการลุกไหม้ได้เอง
ลุกไหม้ได้เองเมื่อสัมผัสกับ อากาศภายใน 5 นาที เช่น ฟอสฟอรัสขาว ฟอสฟอรัสเหลือง โซเดียมซัลไฟด์ |
- เมื่อลุกไหม้จะสลายตัวให้ก๊าซพิษ - เกิดการลุกไหม้อย่างรุนแรง และมีความร้อนสูง |
 |
วัตถุที่ถูกน้ำแล้วให้ก๊าซไวไฟ
ถูกน้ำแล้วให้ก๊าซไวไฟหรือ ลุกติดไฟ ได้เองเช่น แคลเซียมคาร์ไบต์ โซเดียม ลิเธียม แมกเนเซียม |
- ทำปฏิกิริยารุนแรงกับน้ำ |
 |
วัตถุออกซิไดส์
ไม่ติดไฟ ไม่ระเบิด แต่ช่วยให้สารอื่น เกิดการลุกไหม้ได้ดีขึ้น เช่น ไฮโดรเจนเปอร์ออกไซด์ โปแตสเซียมคลอเรต แอมโมเนียไนเตรท |
- เมื่อทำปฏิกิริยากับสารอินทรีย์ อาจเกิด การระเบิดหรือลุกไหม้ - เมื่อได้รับความร้อนสูง อาจสลายตัวให้ก๊าซพิษ |
 |
ออร์แกนิคเปอร์ออกไซด์
อาจเกิดระเบิดได้เมื่อถูกความร้อน เสียดสีหรือถูกกระแทกอย่างรุนแรง และสามารถทำปฏิกิริยารุนแรงกับสารอื่น ๆ เช่น อะซิโตนเปอร์ออกไซด์ เมทิลเอทิลคีโตนเปอร์ออกไซด์ ไดเบนโซอิลเปอร์ออกไซด์ |
- ไวต่อการระเบิดเมื่อถูก กระแทกหรือเสียดสี - ทำปฏิกิริยารุนแรงกับ สารอินทรีย์ - เมื่อลุกติดไฟจะเกิดการ เผาไหม้อย่างรวดเร็ว |
 |
วัตถุมีพิษ
ของแข็งหรือของเหลวปริมาณเล็กน้อย อาจทำให้เสียชีวิตหรือบาดเจ็บ อย่างรุนแรงจากการกิน สูดดม หรือสัมผัสทางผิวหนัง เช่น อาร์ซีนิค ไซยาไนด์ ปรอท สารกำจัดศัตรูพืชโลหะหนักเป็นพิษ |
- เป็นพิษ - อันตรายต่อสิ่งแวดล้อม |
 |
วัตถุติดเชื้อ
วัตถุที่มีเชื้อโรคปนเปื้อน และอาจทำให้เกิดโรคได้ เช่น ขยะติดเชื้อจากโรงพยาบาล เข็มฉีดยาใช้แล้ว เชื้อโรคแอนแทรกซ์ แบคทีเรีย ไวรัส |
- แพร่เชื้อโรค - อันตรายต่อสิ่งแวดล้อม |
 |
วัตถุกัมมันตรังสี
วัตถุที่สามารถแผ่รังสีที่เป็น อันตรายต่อร่างกาย เช่น โคบอลต์ เรเดียม พลูโตเนียม ยูเรเนียม |
- เป็นอันตรายต่อผิวหนัง - มีผลต่อเม็ดเลือด |
 |
วัตถุกัดกร่อน
สามารถกัดกร่อนผิวหนัง และเป็นอันตราย ต่อระบบทางเดินหายใจ เช่น กรดเกลือ กรดกำมะถัน โซเดียมไฮดรอกไซด์ แคลเซียมไฮเปอร์คลอไรด์ |
- กัดกร่อนผิวหนังและ ระคายเคืองต่อระบบ ทางเดินหายใจ - ทำปฏิกิริยากับโลหะ ทำให้เกิดก๊าซไวไฟ - อันตรายต่อสิ่งแวดล้อม |
 |
วัตถุอื่น ๆ ที่เป็นอันตราย
สารและสิ่งของที่ในขณะขนส่งมีความเป็น อันตรายและไม่จัดอยู่ในประเภท 1 ถึง 8 หรือสารที่มีการควบคุมอุณหภูมิ ในขณะขนส่งไม่ต่ำกว่า 100 องศาเซลเซียสในสภาพของเหลว หรือมีอุณหภูมิไม่ต่ำกว่า 240 องศาเซลเซียสในสภาพของแข็ง เช่น ยางมะตอยเหลว กำมะถันเหลว ขี้เถ้าจากเตาหลอมโลหะ |
- อาจเกิดอันตรายต่อสุขภาพ - อาจก่อให้เกิดความเป็นพิษ - อาจเป็นอันตรายต่อสิ่งแวดล้อม |